Saint Pois Vue 01 Anibas FotografieSommigen zeggen dat de oorsprong van Percy teruggaat tot de Gallo-Romeinse tijd, maar bij gebrek aan archeologisch bewijs dateren de eerste vermeldingen van Percy in officiële teksten uit de Middeleeuwen, toen verschillende seigneurs elkaar opvolgden aan het hoofd van dit nog steeds zeer landelijke dorp.
Percy Fete Foraine Anibas Fotografie
Percy Eglise 02 Anibas FotografieIndustriële en technologische vooruitgang veranderde geleidelijk het aanzien van Percy, vooral in 1905 toen het dorp werd aangesloten op het elektriciteitsnetwerk, waardoor vier jaar later de eerste trein van de Granville-lijn kon passeren.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog nam de geschiedenis van Percy een heel andere wending. In 1944 bezetten de Duitsers het kanton en vestigden hun hoofdkwartier in het dorp.
Op 29 juli arriveerden Amerikaanse troepen in Percy en braken er bloedige gevechten uit. De SS-troepen trokken zich pas op 2 augustus 1944 terug. Na de bevrijding werd generaal de Gaulle op zondag 10 juni 1945 verwelkomd in Percy. Er wordt geschat dat ongeveer 20.000 granaten werden afgevuurd op Percy tijdens deze gebeurtenissen, waardoor de stad bloedeloos en zwaar beschadigd achterbleef.
Vanaf 1953, onder het bestuur van burgemeester Michel Loreille, werd een groot wederopbouwprogramma gestart. Er werden talloze openbare infrastructuren gebouwd, wat het begin markeerde van een periode van vernieuwing voor de stad.
Maak een wandeling door de stad en je zult zeker de wederopbouwgebouwen zien, waarvan de meeste in beton werden gebouwd, met eenvoudige, utilitaire lijnen.
Le Chefresne Tempels 02 Anibas FotografieLe Chefresne ligt in het stroomgebied van de Sienne en dankt zijn naam aan de es die veel voorkomt in onze bossen. Sommige bronnen zeggen ook dat het dorp zijn naam dankt aan een oud verhaal over een protestantse dominee, Eugène Sabattier, die door de bliksem werd getroffen toen hij onder een es stond, vlak naast de tempel die toen werd gebouwd. Simpel toeval of ironie van het lot, de es wordt soms ook “de duivelsboom die bliksem aantrekt” genoemd.
Dat gezegd hebbende, de vroege en vreemde dood van de pastoor is nog steeds het onderwerp van allerlei geruchten, van de minst originele tot de meest fantasierijke. Anderen zeggen dat de pastoor aan de rand van de tempel een jong meisje het katholieke kruisteken zag maken. Hij bespotte haar en zwaaide met zijn stok als vergelding. Op hetzelfde moment sloeg een bliksemschicht in zijn geïmproviseerde wapen, waardoor hij op slag dood was.
Na de dood van de pastoor werden de bouwwerkzaamheden gestaakt omdat ze te duur waren.
Uit dit protestantse verleden, dat al in 1553 werd gedocumenteerd, heeft het dorp twee ruïnes van tempels overgehouden, uniek in de Manche en geklasseerd als historische monumenten, die vandaag de dag nog steeds te bewonderen zijn. Vlak naast de hoofdtempel ligt de protestantse begraafplaats, waar zo’n 200 mensen begraven liggen, waaronder de beroemde pastoor Eugène Sabattier …
Le Chefresne Tempels 01 Anibas FotografieHet dorp dankt zijn naam aan Saint-Pair, bisschop van Avranches in de 6e eeuw, wiens deugdzaamheid zo groot zou zijn geweest dat hij tijdens zijn leven heilig werd verklaard.
Saint-Pois, bekend om zijn afzettingen van graniet die bekend staan als “Bleu de Vire”, werd al snel een centrum voor de winning van deze resistente steen met zijn blauwachtige ondertonen. Meer weten over de geschiedenis van graniet in La Manche? Bezoek dan het Parc-Musée du Granit in Saint-Michel de Montjoie. In dit originele museum, dat grotendeels in de open lucht is, kun je de winningsmethoden van de steen ontdekken en het leven van de steenhouwers, de arbeiders die de blokken hakken.
Saint Pois Bourg 2020 Sabina Lorkin Anibas Fotografie
Sint-Pois Kerk Anibas FotografieDe Revolutie maakte van Saint-Pois het administratieve centrum van het kanton, wat een impact had vanaf 1800 en het dorp transformeerde, in het bijzonder door de aanleg van vijf grote wegen die de toegang tot het dorp vergemakkelijkten. Saint-Pois kende hierdoor een aanzienlijke bevolkingstoename, met de bouw van huizen uit de middenklasse die bewoond werden door de notabelen van de stad.
Saint-Pois ligt op de Route du Granit, een route van 50 km die door de vallei van de Sée kronkelt. Het herbergt een schat aan architecturale schatten, waaronder een neogotische kerk, 19e-eeuwse washuizen en vooral prachtige panoramische uitzichten over de vallei van de Sée.
